Një shkrimtar dhe gazetar i njohur rus i quajtur Zahar Prilepin, ka nisur një fushatë të ashpër kundër rusëve që janë kundër luftës së Vladimir Putinit. Me një propagandë të paparë, ai thotë se vëllezërit serbë të Rusisë janë në një rrezik që vjen nga bashkatdhetarët e tij, emigrantët rusë të ardhur në Serbi.

Prilepini adhuron luftën, uniformat, armët, të shtënat dhe vrasjet. Prilepin është një nga shkrimtarët rusë më të përkthyer në Serbi. Shkrimtari dhe gazetari serb Tomislav Markoviq sjell fakte për rrezikun dhe propagandën e tjerrshme të shkrimtarit rus që adhurohet në Serbi.

Teksti i plotë:

Zahar Prilepin ishte i shqetësuar për vëllezërit serbë, kështu që u ul dhe na shkroi një letër për të na paralajmëruar për rrezikun. Është bukur që shkrimtari i njohur rus, luftëtari, deputeti, bashkëkryetari i partisë “Rusia e drejtë” dhe sinjalizuesi gjeti kohë në orarin e tij të ngjeshur edhe për ne. Mendoj se ai ishte i zhgënjyer që propozimi për aneksimin e Uzbekistanit dhe territoreve të tjera që i përkisnin Bashkimit Sovjetik në Rusi nuk kaloi në Duma, ndaj vendosi t’u drejtohej atyre që do t’i bashkoheshin vetë perandorisë së Putinit, nëse gjeografia e mallkuar nuk do ta pengonte.

Së bashku me një grup inkuizitorësh me të njëjtin mendim, Prilepin themeloi “Grupin për Studimin e Veprimtarive Anti-Ruse” në Duma, për të spastruar sferën kulturore. Kushdo që nuk mbështet shkatërrimin publik të Ukrainës dhe masakrën masive të ukrainasve duhet të futet në listën e zezë. Duket se grupi nuk është tepër aktiv, ka shoqata të tjera censure që merren me shkrimin e raporteve, me atë veprimtari tradicionale ruse, ndaj Prilepin dhe ndjekësit e tij nuk duhet të përpiqen shumë.

Një rus i vërtetë pi dhe vret

Në një letër drejtuar vëllezërve të tij serbë, nacional-bolsheviku paralajmëron rrezikun që vjen nga bashkatdhetarët e tij, emigrantët rusë të ardhur në Serbi (që janë kundër luftës që po e bën Putini në Ukrainë).

Shkrimtari i pallatit të Putinit thotë se “ata nuk janë më rusë”, gjë që duket qartë nga zakonet e tyre: “ata preferojnë smoothie/raf/kafe sesa verë/raki; nëse një grup prej tyre janë ulur në një restorant, atëherë të gjithë janë në telefonat e tyre; ata nuk luajnë futboll; vajzat e tyre janë të frikshme dhe të veshura si dordolecat e kopshtit – xhup të madh dhe të njëjtat pantallona. Gjysma e mashkullit ka zero karizëm mashkullor”. I mërzit ndjekësit e Limonovit që njerëz të tillë votuan kundër Putinit dhe se i thonë “jo” luftës.

Ndryshe nga pacifistët që i urren, Prilepini adhuron luftën, uniformat, armët, të shtënat dhe vrasjet. Shpirt i butë, artistik, sllav dhe mbi të gjitha humanist. Prilepin e kanë inat rusët tanë, nuk janë burra të vërtetë, por disa Seka Perse. Çfarë lloj rus është ai që nuk pi vodka derisa të jetë plotësisht i çmendur, pastaj grindet mirë me miqtë e tij në një pijetore, nxjerr thikën, pret kë të mundet dhe pastaj shkon në shtëpi për të rrahur gruan. Në vend që të sillet bukur siç e urdhëron Zoti, pi ca smoothie dhe kafe, sikur të ishte grua. Çfarë rus është ai që nuk është në gjendje të therë një pulë, e lëre më një burrë. Këta nuk janë burra të vërtetë rusë, por disa fantazma dhe autoshovinistë rusë, mund t’i shihni menjëherë.

Emigrantët rusë, të rrezikshëm për serbët

Mirëpo, edhe nga këllqe të tilla të mëndafshta, në dukje krejtësisht të padëmshme, na kërcënohet me telashe të mëdha. Dobri Prilepin, një mik i serbëve me një drejtim të prirur, paralajmëron për një apokalips të mundshëm: “Me ta, Serbia mund të shndërrohet potencialisht në një vend me një mentalitet rrënjësisht të ndryshëm, me prishjen e njërës prej ankorave të identitetit serb – shekuj- miqësia e vjetër me Rusinë”. Rusët tanë do të grinden me nënën tonë Rusi, ata do të mbjellin farat e rezistencës ndaj totalitarizmit, kështu që ne nuk do të mund ta njohim veten.

Shqetësimi i Prilepinit, për fat të keq, është i pakuptimtë, sepse Serbia vullnetarisht e vuri veten në pozitën e një skllavi rus, ajo ra pa gjuajtur asnjë të shtënë dhe publiku dominohet nga kulti i forcës, dhuna dhe mungesa e lirisë, e cila sheh të vetmen. shpresa tek Vladimir Putin. Epo, nacional-bolsheviku qëllon në poligon, por është mirë që ai të kujdeset për vëllezërit e tij të largët. Ai e di mirë se për çfarë po flet, sepse gjëra të ngjashme kanë ndodhur edhe gjetkë.

Ja çfarë thotë Prilepin: “Diçka e ngjashme ndodhi në Ukrainë kur rusofobët – të indoktrinuar nga polakët dhe austro-hungarezët – filluan të sundojnë fillimisht në kulturë dhe më pas në politikë. Diçka e ngjashme thuajse ndodhi në Bjellorusi kohët e fundit, kur lobi i të rinjve perëndimor – i ushqyer nga stacionet radiofonike polake dhe kuratorë – pothuajse pushtoi të gjithë vendin. Nëse ata fitonin, ne nuk do të mund ta njihnim më Bjellorusinë. Në fund të fundit, përafërsisht e njëjta gjë po ndodh tani me Armeninë. Serbë, po ju lutem – Kujdes vëllezër”.

Prilepin është një nga shkrimtarët bashkëkohorë rusë më të përkthyer në Serbi. Janë botuar një tufë librash të tij, kritikët janë të kënaqur, madje edhe liberalët, mjeshtërinë e tij letrare e njohin në stil – mirë, ndoshta pak nazist, por nuk duket askund në veprën e tij.

Dhe se ideologjia totalitare e Prilepinit është një përbërës kyç i letërsisë së tij, shkruante Mark Lipovecki, një kritik rus, studiues i letërsisë, profesor në Kolumbia dhjetë vjet më parë, por ju e dini se si është, Serbia është një vend disi i largët, lajme nga bota. është i ngadalshëm për ta arritur atë, mendoj se kemi një lidhje të keqe me internetin, çfarë?

Në fund të fundit, lexuesi mund ta shohë vetë cilësinë e prozës së Zakhar Prilepin, i cili shkruan sikur as Andrey Beli, as Boris Piljnyak, as Isaac Babel, as Danil Harms, as Boris Pasternak, as vëllezërit Serapion, as Marina Tsvetayeva, as dhjetëra shkrimtarë të tjerë të mëdhenj rusë që shkruan prozë. Është një lloj nac-realizmi, pjesët më argëtuese janë ku heronjtë diskutojnë për çështje të mëdha, ideologjike dhe politike. Dhe është e ngjashme me këto tekste gazetareske që prodhon Prilepini për të propaganduar Putinizmin dhe imperializmin rus, e kemi parë sesi.