Një analizë e re e mbeturinave nga asteroidi Dimorphos, i cili u krijua kur anija kozmike Dart e NASA-s u përplas me të, ka zbuluar se disa nga shkëmbinjtë mund të jenë në një kurs përplasjeje me Marsin. Megjithatë, shkencëtarët janë të shqetësuar se çfarë do të ndodhë me pjesët e tjera “të flakura”.

Anija kozmike Dart e NASA-s goditi drejtpërdrejt asteroidin Dimorphos në përpjekjen e parë të suksesshme për mbrojtjen planetare kundër trupave qiellorë.

Përplasjet e mundshme në të ardhmen me Marsin mund të mos na duken si një punë e madhe në këtë pikë, sepse nuk ka njeri në Mars për t’u shqetësuar, megjithatë, pyetja është – çfarë mund të ndodhë gjatë rrugës, në kohën kur shkëmbinjtë supozohet të kryqëzojnë orbitën marsiane. Kur të ndodhë ndikimi, rezultati do të jenë padyshim krateret e reja në Mars.

Misioni Dart ishte konceptualisht i thjeshtë ndërsa Dimorphos dhe Didymos përfaqësojnë një çift asteroidesh me një periudhë të njohur orbitale.

Duke thyer anijen duke goditur Dimorphos dhe duke matur ndryshimet në orbitën e saj, NASA mësoi se është e mundur dhe se ka mjete për të devijuar trajektoren e një asteroidi që mund të jetë në një kurs të rrezikshëm drejt Tokës, për sa kohë që ka kohë të mjaftueshme. për ta bërë këtë, raporton Science Alert.

Dimorphos nuk është një pjesë shkëmbi e lidhur fort. Kjo është ajo që njihet si një “asteroid i mbeturinave” – i lidhur relativisht lirshëm. Një anije kozmike duke e goditur atë dërgoi një grumbull të tërë shkëmbi dhe pluhuri asteroid në hapësirë.

Çfarë saktësisht do të ndodhë me materialin e hedhur – kjo është ajo që astronomët Marco Fenucci nga Agjencia Evropiane e Hapësirës dhe Albino Carbongiani nga Instituti Kombëtar i Astrofizikës në Itali po hetojnë në një punim të botuar në botimet e Shoqërisë Mbretërore Astronomike.

Hulumtimi i tyre u fokusua në të ardhmen e largët dhe simulimet e ndikimit, përkatësisht – 20 mijë vjet nga tani. Në veçanti, ata u fokusuan në 37 gurë të identifikuar nga Teleskopi Hapësinor Hubble, me madhësi nga katër deri në shtatë metra në diametër.

Sipas llogaritjeve të tyre – Toka “do të jetë mirë”. Disa nga shkëmbinjtë afrohen, por nuk do të afrohen aq sa të paraqesin një kërcënim. Por katër gurë do të afrohen mjaftueshëm me Marsin për të goditur drejtpërdrejt – dy në rreth 6000 vjet dhe dy në 15 mijë vjet.

Për më tepër, Marsi nuk mbrohet nga një jastëk atmosferik siç është Toka. Ata shkëmbinj, sipas llogaritjeve të shkencëtarëve, do të bien drejt e në një pjesë, duke gërmuar kratere të vegjël deri në 300 metra në diametër.

Marsi është përndryshe shumë i mbuluar me shkëmbinj dhe kratere hapësinore, kështu që nëse nuk ndodh diçka dramatike në mijëra vitet e ardhshme, ndikimet nuk do të “tronditin botën e askujt”.

Analizat e një ekipi ekspertësh zbulojnë se disa meteoritë që kanë goditur Tokën në të kaluarën ka të ngjarë të jenë formuar në përplasjet e asteroideve në mjedisin afër Tokës.

Hulumtimi u botua në revistën “Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”.