Korridori Suwalki dhe milicia Wagner: një kombinim që nga Polonia drejt vendeve baltike shkakton netë të shqetësuara mes politikanëve dhe mbi të gjitha liderëve ushtarakë.

Arsyeja mund të kuptohet duke hedhur një vështrim në hartat gjeografike dhe duke pasur parasysh aspiratat e pambuluara të Vladimir Putin-it që synojnë të rikrijojnë zonën e ndikimit rus me mjete ushtarake sa më besnike ndaj asaj që u zhduk me rënien e Bashkimit Sovjetik pak më shumë se tre dekada më parë.

Suwalki është në fakt një korridor 65 kilometra i gjatë që ndan Bjellorusinë nga enklava ruse e Kaliningrad=it nga lindja në perëndim dhe Polonia nga Lituania nga jugu në veri.

“Nëse do të shpërthejë një konflikt midis NATO-s dhe Rusisë, ne duhet të nxitojmë menjëherë për të përforcuar Suwalki-n, sepse pikërisht këtu armiqtë do të përpiqen të ndërpresin vazhdimësinë territoriale me aleatët tanë. Nëse pro-rusët do të merrnin Suwalki-n, tre republikat baltike do të duhej të furnizoheshin nga deti ose ajri”, shpjeguan ata, duke treguar një zonë kodrinore pak të populluar, të mbushur me pyje pishe dhe këneta.

Putin nuk e kishte problem të përdorte bazat ushtarake, territorin dhe hapësirën ajrore bjelloruse për të sulmuar Ukrainën.

Megjithatë, ajo nuk përfshiu aleatin-vasalin në konfrontimin e drejtpërdrejtë ushtarak: ekziston, në fakt, rreziku që ushtria bjelloruse të mund të kryente kryengritje dhe madje të kalonte në NATO.

Një diktatori të dobët nuk e ka kurrë të volitshëm t’u japë shumë armë njerëzve që nuk e respektojnë, madje as të kërkojë mundësinë e parë për ta eliminuar.

Megjithatë, ardhja e Wagner rrezikon të ndryshojë këtë status quo të pasigurt.

Nuk e dimë se sa mercenarë do të vendosen realisht në Bjellorusi, sot nuk arrijnë në 5 mijë, nga 25 mijë që përbënin bërthamën qendrore.

Formalisht mandati i tyre duhet të jetë “të kontribuojnë në trajnimin e ushtrisë” të Bjellorusisë.

Lukashenko gjithashtu e përsëriti publikisht këtë. Por situata nuk është aspak e qartë, të paktën për shtypin ndërkombëtar.

Vetëm pas grushtit të dështuar të 24 qershorit, dukej se Prigozhin mund të eliminohej në çdo moment nga vrasësit e Moskës.

Pastaj vetë Putin foli për marrëveshjen e tyre për të zhvendosur një pjesë të mercenarëve në Bjellorusi.

Megjithatë, të premten Prigozhin u rishfaq në korridoret e samitit Rusi-Afrikë në Shën Petersburg: dhe tani duket se roli i tij mund të rifillojë me rifillimin e aktiviteteve të Wagner si në vendet afrikane ashtu edhe në Lindjen e Mesme.

Lëvizjet e mercenarëve rusë me bashkëpunim egjiptian dhe djemve të Khalifa Haftar raportohen gjithashtu nga shkretëtira lindore e Libisë.

Nuk përjashtohet as që një ditë disa nga njësitë e saj të mos kthehen për të luftuar përkrah ushtrisë së rregullt ruse.

Por shqetësimet polake dhe baltike mbeten të fokusuara në kufijtë e tyre. Putini sot ka një armë më shumë, Prigozhin mund të jetë shumë i interesuar të tregohet i dobishëm për presidentin: Bjellorusia me Wagnerin është më pak margjinale se më parë./Marrë dhe përshtatur nga Corriere della Sera për Albanian Post