Edhe pse në spital, punëtorët indianë që mbetën të bllokuar për 17 ditë në një tunel janë tashmë të sigurt dhe të lumtur. Ata bëjnë selfie, bëjnë shaka me njëri-tjetrin, flasin në celular, pinë çaj.
Të tjerë flasin me gazetarët për ditët e vështira që kaluan. Atmosfera është ende festive për përfundimin e suksesshëm të punës së ekipeve të shpëtimit. Çamra Oraon pranon se ka pasur disa raste kur kanë qenë shumë të frikësuar se nuk do të mund ta shihnin më dritën e diellit.
“Por nuk e humba kurrë shpresën”, thotë ai, duke shtuar se kohën e kalonte duke luajtur lojëra në celularin e tij.
“Ne nuk mund të telefononim askënd pasi nuk kishte valë, kështu që ne folëm me njëri-tjetrin, në thelb duke e njohur njëri-tjetrin,” tha ai për Indian Express.
Një tjetër i mbijetuar që foli me kryeministrin indian Narendra Modi në telefon tha se punëtorët po përpiqeshin të inkurajonin njëri-tjetrin dhe të qëndronin optimistë. Ndër të tjera, ata kishin rënë dakord që të hanë vaktet e tyre së bashku.
“Ne bënim joga për të qëndruar aktivë në tunel,” thotë ai.
Një i katërti përshkroi se si, për të kursyer energji, ata ndezën celularët e tyre vetëm për të parë orën.
Kujtojmë se 4.5 km e tunelit të Silkyara u shemb më 12 nëntor, duke i bllokuar ata brenda. Tuneli është pjesë e projektit ambicioz të qeverisë Char Dham, i cili synon të lidhë vendet kryesore të pelegrinazhit hindu përmes rrugëve të asfaltuara në rajonin e Himalajeve.
Burrave iu dha ushqim, ujë, drita, oksigjen dhe ilaçe përmes një tubi të ngushtë. Qëndrimi i tyre në këtë mjedis do të jetë traumatik për shumë muaj, shpjegon Dr. Ninakaran nga Instituti Kombëtar i Shëndetit Mendor dhe Neuroshkencave.
“Ekziston rreziku që disa nga këta njerëz të përjetojnë PTSD (çrregullim stresi post-traumatik),” tha ai.
“Të 41 punëtorët do të përjetojnë disa simptoma post-traumatike si pagjumësia, ankthe të përsëritura, rijetimi i traumës së shembjes së tunelit.
“Jo të gjithë do ta kenë këtë çrregullim, por shumica do të vuajnë nga këto simptoma për tre deri në gjashtë muaj”, shpjegoi ai.
