Të hënën, dy elementë të Brigadave – Hussein Hassan Abdel Aal dhe Ali Kamal Abdel Aal – u vranë në lokalitetin Mazraat Halta, teksa po përpiqeshin të hiqnin trupat e tre luftëtarëve të Hezbollahut që vdiqën dje gjatë operacionit të kryer në përreth.

Cilat janë “Brigadat e Rezistencës” dhe cili është misioni i tyre?

E krijuar në vitin 1997, një vit pas operacionit izraelit që synonte t’i jepte fund operacioneve të kryera nga Hezbollahu kundër shtetit hebre, lëvizja kishte për qëllim kryesisht të rimbushte radhët e “rezistencës”.

Grupi u krijua një ditë pas vdekjes së Hadi Nasrallah, një nga djemtë e Hassan Nasrallah, i vrarë gjatë një operacioni natën e 12 deri më 13 shtator 1997 në një pritë izraelite në Libanin e Jugut. Në atë kohë, trajnimi mundi të tërheqë disa mijëra të rinj të prekur nga vdekja e djalit të sekretarit të përgjithshëm të Hezbollahut.

Kryesisht e përbërë nga sunitë, por edhe nga pak të krishterë dhe druzë që do të tërhiqen gradualisht, “Brigadat e Rezistencës” kishin funksionin tjetër të luftimit të radikalizmit sunit, veçanërisht në rajonet ku ajo ka marrë rrënjë. Për Hezbollahun, kjo lëvizje synonte të shërbente edhe për të çmontuar tezat sipas të cilave partia e Zotit është një lëvizje ekskluzivisht shiite. Kështu, partia u përpoq të provonte se “rezistenca” – edhe pse e monopolizuar nga komuniteti shiit – ishte ndërkomunitet.

Përveç se ky formacion – i krijuar në qytete dhe lokalitete të mëdha sunite si Tripoli, Saida, Bekaa dhe disa lokalitete kufitare me Izraelin si Chebaa, i cili ka afro 150 elementë sipas një banori të lokalitetit – është shndërruar me kalimin e viteve në një milici private që mbron interesat e elementëve të saj.

“Lëvizja mblodhi kryesisht jashtë ligjit, ndonjëherë nga fiset lokale”, vëren Ahmad el-Ayoubi, një ekspert i lëvizjeve islamike dhe një kundërshtar i vendosur i Hezbollahut.

Në Tripoli, ishte në veçanti lëvizja sunite al-Tawhid, pranë Hezbollahut dhe Sirisë – për të mos u ngatërruar me lëvizjen al-Tawhid al Arabi të kryesuar nga Wi’am Wahhab – e cila furnizoi anëtarët kryesorë të grupit përmes udhëheqësi ushtarak i partisë, Moaz Chaabane, vëllai i Bilal Chaabane, lideri i kësaj partie sunite.

Prej vitesh këto brigada janë veçuar për abuzimet e shumta të kryera në rajonet e tyre, duke krijuar kështu tension thuajse të përhershëm me banorët. Ata madje do të kishin qenë pjesë e karteleve të shitjes së drogës dhe armëve, duke marrë forcën dhe fuqinë e tyre nga Hezbollahu, i cili deri në një kohë të caktuar u siguronte atyre mbulim politik.

Edhe pse fillimisht ata u regjistruan për të marrë pjesë në luftën e armatosur, veçanërisht kundër Izraelit, këto grupe rrallëherë morën armët në këtë kontekst. Kjo është ajo që e bëri edhe më problematik legjitimitetin e ekzistencës së tyre, pasi armët e tyre shpesh ishin kthyer nga brenda.

Në qarqet armiqësore ndaj Hezbollahut, pretendohet se ata morën pjesë së bashku me këtë të fundit në grushtin e shtetit të kryer nga partia e Zotit në maj 2008 në Bejrut, pastaj përsëri gjatë konfliktit sirian nga viti 2011.

Pas vitit 2009 u ngritën disa zëra për të dënuar veprimet e Brigadave. Ministri i Brendshëm në atë kohë, Nouhad Machnouk, vendosi të nisë një dialog me përfaqësuesit e lëvizjes së Ardhmërisë dhe Hezbollahut me synimin për të gjetur një zgjidhje të qëndrueshme dhe për të shtypur këto grupe. Më shumë se 43 takime u zhvilluan për të gjetur një modus vivendi, duke mos arritur t’i çarmatosnin plotësisht, thotë Kassem Kassir, një ekspert i Hezbollahut pranë rretheve të tij.

Sipas një burimi të njohur me përmbajtjen e këtyre takimeve, në të gjitha rajonet ku Brigadat vepronin për të frenuar lëvizjen, ishte vendosur një plan sigurie.

“Plani u zbatua pothuajse kudo me përjashtim të Bekaas ku Hezbollahu arriti ta prishte atë”, specifikon burimi.

Vetëm rreth verës së vitit 2023, Hezbollahu vendosi të rivendoste rendin brenda lëvizjes, pasi kritikat dhe ankesat kundër saj u rritën.

Ish-zyrtarët e lartë të Brigadave janë zëvendësuar me personalitete “më kompetentë dhe më të arsimuar në rajone të ndryshme”.

Marrë nga L-orient -Le Jour, përshtatur për Albanian Post