Marrëdhëniet transatlantike dhe Evropa. Dëgjimi i partnerëve të ndryshëm për të krijuar modele dhe zgjidhje strukturore.

Përdorimi i atij mozaiku projektesh që titullohet “Plani Mattei” për të ofruar përgjigje dhe jo më supozime gjenerike të angazhimeve.

“Doktrina Tajani” për Ballkanin mori formë në forumin e Dubvronik-ut, ku kryediplomati italian ilustroi hapat e Romës për Evropën, Rusinë, migrantët dhe operacionin mare nostrum me një pikënisje: atë “diplomaci për rritje” që është xholi në Ballkan.

Kështu shkruan projekti kulturor “Formiche” në editorialin e saj.

Ballkani

Që Italia duhet të luajë një rol shumë domethënës në Ballkan, ka qenë një konsideratë e avancuar prej vitesh, por që kjo është përshpejtuar në gjashtë muajt e fundit, paraqet një risi që lidhet me qeverinë e re.

Vëmendja e ripërtërirë italiane për makro-zonën e Ballkanit dhe Adriatikut përkoi me inaugurimin e qeverisë Meloni: në këto gjashtë muajt e parë të punës, vetë ministri Tajani vizitoi shumicën e vendeve për të “forcuar më tej koordinimin në Evropë për përcaktimin e agjendës së BE-së drejt rajonit tonë”.

Ja çfarë ka përcaktuar Tajani si “Diplomaci për Rritje”, krahas prioritetit tjetër madhor që quhet migrimi: objektivi i deklaruar është të shumëfishojë bashkëpunimin nën titullin e sigurisë, duke bërë që forcat e sigurisë të ndërveprojnë në bazë të një shkëmbimi të vazhdueshëm informacioni që gjithashtu çon në krijimin e një fronti politik drejt Brukselit.

Sipas Tajani-t, Ballkani Perëndimor është një rajon strategjik për politikën e jashtme italiane, pasi prej tyre varet stabiliteti i vendit tonë dhe i të gjithë Evropës.

Prandaj, është elementi më i dendur i arsyetimit të tij, “integrimi në BE duhet të jetë rruga kryesore drejt stabilizimit të rajonit”.

Në këtë këndvështrim, bie në sy puna e madhe e kryer nga kryeministri për stabilizimin e Ballkanit Perëndimor nga pikëpamja e sigurisë, politike dhe ekonomike, pasi konflikti në Ukrainë “rikonfirmon qendrën strategjike të kësaj zone dhe lufta ka ekspozoi qartë dobësitë e tij.

Pikërisht për të forcuar lidhjen midis tregut të përbashkët evropian dhe rajonit të Ballkanit, më 27 korrik në Brindisi do të mbahet Konferenca për Korridorin VIII së bashku me Shqipërinë, Maqedoninë e Veriut dhe Bullgarinë për të promovuar këtë infrastrukturë që lidh detin Adriatik me Detin e Zi.

Takimi u përqëndrua edhe në krizën në veri të Kosovës, në të cilën Italia është e angazhuar për shtensionim.

Ukraina

Italia nuk është në luftë me popullin rus, kjo është premisa që nënvizon Tajani, për të ndërtuar një arsyetim analitik, gjeopolitik, por edhe logjik me gjurmë shoqërore.

Deri para 500 ditësh, Italia kishte një partneritet të dukshëm ekonomik me Rusinë, është e qartë se në dritën e zgjedhjes pushtuese të Kremlin-it, ose pas vendimit për të pushtuar një vend sovran, kundër të gjithë ligjit ndërkombëtar, gjithçka ka ndryshuar.

Sot diplomacia italiane po punon për të krijuar kushtet “për një rrugë të negociuar drejt një paqeje globale, të drejtë dhe të qëndrueshme”, edhe nëse për momentin, pranon ajo, kushtet për negociata nuk janë të favorshme.

Tajani së fundmi u takua me ministrin Wang Yi dhe më pas me ministrin Liu Janchao, “për të dëgjuar idetë e Kinës për ndalimin e luftës”.

Ndaj, nëse nga njëra anë “inkurajon fuqishëm Kinën të luajë një rol konstruktiv”, nga ana tjetër ndjek vazhdimisht angazhimin e Selisë së Shenjtë të projektuar në dimensionin humanitar përmes shkëmbimit të të burgosurve dhe çështjes së fëmijëve, përcjell AP.

Duke parë përtej këtyre 500 ditëve, prioriteti themelor për Ukrainën, i rrethuar me të kuqe nga Tajani, merr emrin e rindërtimit, një dosje në të cilën Italia do të ketë një rol parësor: para së gjithash presidenca e vitit të ardhshëm të G7, e ndjekur nga konferenca për rimëkëmbjen e Ukrainës në vitin 2025, mbështetja e qeverisë për krijimin e një “zone të sigurt” rreth uzinës së Zaporizhzhia për të shmangur një tjetër Çernobil.

Deti i Zi

Duke lëvizur drejt perëndimit, pellgu i parë në të cilin Ministri i Jashtëm ka identifikuar “vendin” për zhvillimin e strategjive dhe udhëzimeve quhet Deti i Zi.

Italia duhet të mbështesë zgjatjen e marrëveshjes për drithërat që do të skadojë më 17 korrik dhe për të cilën Moska është shprehur të gjitha dyshimet e saj ditët e fundit.

Shumë e rëndësishme për të parandaluar “zgjerimin përtej Evropës të pasojave negative të Rusisë, duke ndikuar në sigurinë e energjisë dhe ushqimit në shkallë globale, duke krijuar jostabilitet”.

Për këtë arsye, Roma do të presë së shpejti Samitin e Sigurisë Ushqimore me Kombet e Bashkuara, pikërisht për të vërtetuar strategjinë tampon ndaj problemit të grurit dhe për të imagjinuar rrugë të reja shpëtimi për një çështje parësore, e cila mund të ndikojë në vendet tashmë strukturore të dobëta si Libia, Libani dhe Tunizia.

Emigracioni

Dialog, partneritet dhe një agjendë pozitive për të gjithë rajonin.

Kjo është skica që sipas Tajani-t po zbaton qeveria për të menaxhuar fluksin migrator, edhe për të shkuar “përtej menaxhimit të krizave dhe stimulimin e proceseve gjithëpërfshirëse”.

Në vend të parë në shkallën e vlerave është dukshëm Tunizia, ku do të jetë e rëndësishme të ruhen “pushtimet demokratike të Tunizisë post-revolucionare”, për këtë arsye është e nevojshme që “zëri ynë të dëgjohet në Evropë, siç tregohet nga vizita e 11 qershorit e kryeministres Meloni me kryeministrin Rutte dhe presidenten Von der Leyen”.

Por për të ofruar zgjidhje të përshtatshme është e nevojshme të “adresohen shkaqet rrënjësore të fenomenit”.

Tajani kujtoi nga Dubrovniku manualin e imagjinuar nga Roma: shtigje të reja për migracionin legal, mbi të gjitha nëpërmjet aktiviteteve të trajnimit në terren, mësimit të gjuhës italiane për të ndihmuar në krijimin e mundësive të punës, duke përdorur Planin Mattei si një “mozaik projektesh në shërbim të një partneritet me vendet afrikane”, në vetëdijen se “fatet e dy brigjeve të Mesdheut janë të pandashëm”.

E një rëndësie të njëjtë me Tunizinë është padyshim Libia, “prioriteti absolut”, ku do të llogaritet për t’i dhënë fund polarizimit politik dhe institucional duke garantuar pavarësinë, integritetin dhe unitetin kombëtar.

Për të arritur këto objektiva, sipas Tajani-t, do të jetë thelbësore të stabilizohet vendi dhe në këtë mënyrë të garantohen kushte më të mira sigurie, si dhe një reduktim i fuqisë së milicive që menaxhojnë shumë qendra ndalimi për emigrantët në Libi.

Bashkimi Evropian

Në dritën e dosjeve shumë strategjike të përmendura tashmë, është evidente se kjo përputhje e krizave ka prodhuar një efekt edhe në qeverisje dhe tek ata që janë thirrur të përballen me emergjencat e reja.

Për këtë arsye, shefi i diplomacisë italiane theksoi faktin se “tani më shumë se kurrë, koordinimi ndërkombëtar dhe uniteti midis vendeve që ndajnë vizionin evropian dhe të njëjtin grup vlerash janë thelbësore”.

Qeveria italiane, “e angazhuar për t’u dhënë përgjigje qytetarëve të saj, mbi të gjitha përmes diplomacisë së rritjes për të sjellë prosperitet”, mbështetet në dy shtylla absolute si marrëdhëniet transatlantike dhe Evropa, e cila vetëm pak vite më parë ishte vënë në pikëpyetje nga një ekzekutiv tjetër./Marrë dhe përshtatur nga “Formiche”