Ishte viti 2012 kur në Vallecillo, Meksikë, një ekip ndërkombëtar studiuesish zbuluan mbetjet fosile të një kafshe me pamje të panjohur dhe gati dhjetë vjet më vonë, ekspertët zbuluan se ishte një lloj peshkaqeni deri më tani i panjohur, i cili notonte në ujërat të Gjirit të tanishëm të Meksikës 93 milion vjet më parë, në kohën e dinozaurëve.

Peshkaqeni, me emrin shkencor Aquilolamna milarcae, karakterizohej nga pendë gjoksore të gjata, të ngjashme me krahët, gjë që i dha asaj emrin e Peshkaqeni-Shqiponjë. Detajet e zbulimit u botuan në Science.

Mbetjet fosile të kësaj specie të parë të gjetur ndonjëherë i lejuan studiuesit të rindërtonin pamjen e kafshës antike: 1.65 metra e gjatë, ajo kishte dy pendë kraharori prej gati dy metra dhe një gojë gjigante, përcjell scan-tv. Nga përshkrimi do të dukej terrori i oqeaneve të kohës, por në realitet A. milarca nuk dëmtoi një mizë: ishte planktivore, domethënë ushqehej me plankton, një karakteristikë e hipotezuar nga studiuesit duke pasur parasysh praninë e dhëmbëve të vegjël, shumë të vegjël për të kafshuar ndonjë pre më të madhe.

Një milarcae ndante disa tipare fizike me peshkaqenë shirës (Alopias pelagicus), të zakonshëm sot në Oqeanet Paqësore dhe Indian dhe mbante një bisht halë me një lob të sipërm të zhvilluar (pjesa e sipërme e bishtit), si ajo e balenave dhe peshkaqenë tigër dhe pendët e gjata të ngjashme me krahët.

Zbulimi i Peshkaqenit-Shqiponjë pasuron faunën Kretace me një kategori të re të planktivoreve: deri më tani, studiuesit ishin të vetëdijshëm për një familje të vetme kafshësh që hanin plankton, Pachycormidae, një grup peshqish kockorë të zhdukur. Aquilolamnidae bëhen, pra, familja e dytë e planktivoreve të periudhës Kretace, dhe peshkaqeni-shqiponjë është (tani për tani) përfaqësuesi i vetëm./Demokracia.com