Në politikë, siç sugjerohet nga Keir Starmer, lideri aktual i laburistëve, i cili duke miratuar formulën reformiste të Blairit duket se do të fitojë zgjedhjet e vitit të ardhshëm në Mbretërinë e Bashkuar,.

Dhe në biznes, instituti i konsulencës i themeluar nga Blair arriti një xhiro prej 140 milionë paundësh (rreth 160 milionë euro) këtë vit, me një rritje prej 16 për qind krahasuar me 2022, trefishuar në krahasim me 2020.

Sot më shumë se 40 qeveri në mbarë botën i drejtohen Blair dhe ekipit të tij të ekspertëve për opinione, raporte dhe këshilla, zbulon “Financial Times”.

Qendra e mendimit e Blarit

Instituti për Ndryshimet Globale i drejtuar nga ish-kryeministri është një kompani jofitimprurëse, e cila riinveston të gjitha fitimet e saj pa i sjellë fitime drejtuesit.

Ai funksionon si një institut kërkimi dhe laborator idesh për Laburistët, me të cilët tani është i lidhur ngushtë, dhe si një institut kërkimi për të ofruar shërbimet e tij me pagesë për organet publike ose private ndërkombëtarisht.

“Ne vazhdojmë të rritemi nga viti në vit”, i thotë Blair gazetës financiare, e cila vendos lajmet për të ardhurat e tij në faqen e saj të parë.

“Besoj se në vitin 2024 do të kemi një staf prej më shumë se një mijë personash. Tashmë kemi kontrata në 30 vende, vitin e kaluar shtuam nëntë, këtë vit dhjetë të tjera dhe ka një listë pritjeje të qeverive që duan të bashkëpunojnë me ne”.

Blair është presidenti ekzekutiv i Institutit.

Ndër këshilltarët e tij është edhe ish-kryeministrja finlandeze, Sanna Marin, e cila iu bashkua ekipit të Blair-it pasi dha dorëheqjen si kreu i qeverisë në Helsinki.

Objektivi i deklaruar është gjithmonë i njëjtë: të mbështesë rritjen e demokracisë dhe të zgjidhë problemet globale të planetit me plane konkrete.

Ka projekte në gjashtëmbëdhjetë vende afrikane, duke përfshirë Kenia, Senegal, Ganë, Ruanda dhe Malaw,në Lindjen e Mesme, në Amerikën Latine dhe në Evropën Lindore.

Polemika për marrëdhëniet me Riadin

Kontaktet e Institutit me Arabinë Saudite kanë tërhequr kritika për këshillat e tij për Mohammed bin Salman, udhëheqësin de facto të Riadit, pavarësisht rolit të tij në vrasjen brutale të gazetarit disident Jamal Khashoggi në 2018.

“Po, kemi marrë kritika, por nuk kam dyshim se ndryshimet e bëra nga Arabia Saudite janë të një rëndësie të madhe ekonomike dhe sociale, si për vetë vendin, ashtu edhe për sigurinë ndërkombëtare”, përgjigjet ish-kryeministri për gazetën.

Blair shton se ai ka refuzuar të bashkëpunojë me disa vende ose është tërhequr nga një projekt pasi e ka nisur atë “nëse ne mendojmë se nuk po shkonin në drejtimin e duhur”.

Ish-lideri laburist i kushton rreth 85 për qind të kohës së tij Institutit, nga i cili nuk merr rrogë: fitimet e konsiderueshme që ai ka bërë që kur nuk ishte më në politikë, janë rezultat i konsulencës personale me bankat dhe kompanitë e tjera pa përfshirë Institutin.

Në moshën 70-vjeçare, Blair mendon për të ardhmen afatgjatë, duke shpresuar se fëmija i tij do të vazhdojë të jetojë një ditë edhe pa të.

Në lidhje me pozicionin e fundit si Sekretar i Jashtëm i pranuar nga ish-kryeministri konservator David Cameron, Blair thotë se “është një gjë e mirë për Mbretërinë e Bashkuar, Cameron do të punojë mirë dhe do të merret seriozisht”.

Por ai tenton të përjashtojë mundësinë e një roli të ngjashëm për të nëse Starmer i Partisë Laburiste bëhet kryeministër: Së pari, nuk mendoj se Starmer do të ishte i interesuar. Së dyti, jam i lumtur duke bërë atë që bëj.

Kush është Tony Blair

Kryeministër për dhjetë vjet, nga 1997 deri në 2007, fitues i tre zgjedhjeve radhazi (një rekord i pakrahasueshëm), Blair ishte arkitekti i një bumi ekonomik dhe kulturor në Britaninë e Madhe (e quajtur “Britania e ftohtë” për këtë rast).

Ai humbi mbështetjen brenda partisë së tij me vendimin për të shkuar në luftë në Irak dhe u detyrua të jepte dorëheqjen për t’i lënë vend ministrit të atëhershëm të Thesarit, Gordon Brown, i cili megjithatë tre vjet më vonë u mund në votime nga vetë Cameron.

Më pas ai luajti rolin e ndërmjetësit special të Kuartetit (SHBA, BE, Rusi, OKB) në Lindjen e Mesme për disa vite.

Një rajon për të cilin ai ruan interes të fortë: ditët e fundit ai takoi kryeministrin izraelit, Benjamin Netanyahu, në Jerusalem.