Numri i të afërmve që ka çdo person do të ulet me më shumë se 35% në të ardhmen e afërt dhe struktura e familjes gjithashtu do të ndryshojë në mënyrë drastike, sipas një studimi të ri të botuar në revistën “Proceedings of the National Academy of Sciences” (PNAS).
Sipas gjetjeve të studimit, numri i kushërinjve, mbesave, nipërve dhe nipërve më të vegjël do të ulet ndjeshëm, ndërsa numri i stërgjyshërve do të rritet ndjeshëm.Në vitin 1950, një grua 65-vjeçare kishte mesatarisht 41 të afërm të gjallë. Deri në vitin 2095, një grua në të njëjtën moshë do të ketë mesatarisht vetëm 25 të afërm të gjallë.
Studimi, i cili projekton evolucionin e marrëdhënieve farefisnore njerëzore në mbarë botën, u krye nga Diego Alburez-Gutierrez nga Instituti Max Planck për Kërkimet Demografike në Rostock, Ivan Williams nga Universiteti i Buenos Aires dhe Hal Caswell nga Universiteti i Amsterdamit.”Ne pyetëm se si ndryshimet demografike do të ndikojnë në burimet farefisnore në të ardhmen, cila ishte madhësia, struktura dhe shpërndarja e moshës e familjeve në të kaluarën dhe si do të evoluojë në të ardhmen,” tha Alburez-Gutierrez për Phys.org.
Për secilin vend, ekipi llogariti një mijë histori farefisnore.Si pjesë e hulumtimit në mbarë botën, shkencëtarët kanë dokumentuar ndryshime në madhësinë e familjes, të cilat ata i përcaktuan si numrin e stërgjyshërve, gjyshërve, prindërve, fëmijëve, nipërve dhe mbesave, hallave dhe xhaxhallarëve, vëllezërve dhe motrave.
Parashikimet e lidhjeve farefisnore janë thelbësore në kontekstin e një popullsie që plaket me shpejtësi pasi grupet më të vogla të farefisnisë duhet të kujdesen gjithnjë e më shumë për të rriturit gjithnjë e më të moshuar që kanë pak ose aspak të afërm.
“Gjetjet tona konfirmojnë se disponueshmëria e burimeve farefisnore është në rënie në mbarë botën. Me rritjen e hendekut të moshës midis individëve dhe të afërmve të tyre, njerëzit do të kenë rrjete familjare jo vetëm më të vogla por edhe më të vjetra. Merrni parasysh rastin e gjyshërve dhe stërgjyshërve, për të cilët pret që të ketë më shumë në të ardhmen. Edhe pse ky zhvillim teorikisht mund të lehtësojë barrën e kujdesit ndaj fëmijëve për prindërit, nga ana tjetër, gjyshërit (të madh) do të kenë nevojë për kujdes”, theksojnë autorët.Studimi thekson nevojën për të investuar në sistemet e mbështetjes sociale që sigurojnë mirëqenien e individëve në të gjitha fazat e jetës.
Një pjesë e madhe e popullsisë së botës aktualisht nuk ka qasje në sisteme shumë të zhvilluara të mbështetjes sociale. Për ta, lidhjet familjare mbeten një burim i rëndësishëm mbështetjeje dhe kujdesi joformal dhe ka të ngjarë të vazhdojnë të jenë të tilla në të ardhmen.
“Këto ndryshime sizmike në strukturën e familjes do të çojnë në sfida të rëndësishme shoqërore, të cilat politikëbërësit në Veri dhe Jug global duhet t’i marrin parasysh,” tha Alburez-Gutierrez.
Pyetja kryesore këtu është se si dhe sa me sukses do të jenë në gjendje vende të ndryshme të kompensojnë tendencën e zhdukjes së mbështetjes joformale, relative me mbështetje sociale. Përkatësisht, në mënyrë që shtetet të mund të ofrojnë mbështetje sociale, ato duhet të kenë një pasqyrë të qëndrueshme demografike, e cila gjithashtu do të bëhet gjithnjë e më e vështirë me kalimin e kohës.