Teoria më e pranuar ishte se ato ishin puse, çarje të shkaktuara nga rrjedhjet e metanit të mbërthyer në koren e tokës.

Por në vend të kësaj, ato vrima ishin shumë të cekëta për të qenë puse dhe në vend që të ishin të rrumbullakëta, çarjet ishin eliptike.

Disa madje dukeshin si bosht, që të kujtojnë formën e një diagrami të Venit.

Kërkimi i ri i botuar në Nature Communications Earth & Environment shpjegon se ato mijëra, ose ndoshta miliona puse të pafundme në Detin e Veriut dhe gjetkë kanë një shkak që nuk është aspak i natyrshëm.

Mund të jetë një shenjë e punës rraskapitëse të derrave në kërkimet për ushqim. Një veprim kaq i gjerë sa që ishte në gjendje t’i jepte formë shtratit të detit.

Për vite me radhë, gjeoshkencëtari Jens Schneider von Deimling i Universitetit të Kielit ishte skeptik se çarjet e Detit të Veriut u formuan nga rrjedhjet e metanit.

Ai shtrat i detit përbëhet nga rërë poroze dhe ka rryma të forta, gjë që nuk favorizon grumbullimin e metanit në sedimente.

“Nuk kam parë asnjë mekanizëm që grumbullon metan”, dyshim i cili më vonë u konfirmua nga hartografimi i shtratit të detit.

U kërkua në mijëra kilometra dhe thjesht nuk gjet gaz.

Ndërkohë “thellësia nuk ndryshon me përmasat”: mund të jenë deri në gjashtëdhjetë metra të gjera, por janë gjithmonë 11 centimetra të thella. Një saktësi që hapi rrugën për teori të tjera.

Me shumë gjasa, ata që i kanë lënë këto hapësira boshe kanë qenë derrat Phocoena phocoena që kërkojnë më shtratin e detit me feçkë në kërkim të ngjalave që fshihen në rërë për t’i shpëtuar grabitqarëve të tyre.

Për të konfirmuar këtë teori të re, ekipi hulumtues analizoi habitatet e ngjalave dhe derrave dhe zbuloi se ajo mbivendosej në mënyrë të përkryer me zonën e gërmuar.

Më pas, shkencëtarët zbuluan se kudo që prisnin të gjenin derrat dhe ngjalat e rërës, ata gjetën një numër më të madh gropash. Dhe llogoret më të mëdha gjenden pikërisht në zonat ku rrymat oqeanike janë më të forta.

Ujërat e Detit të Veriut janë shumë të turbullta, gjë që e bën të vështirë të dallosh një derr gjatë gjuetisë.

Por studiuesit po punojnë me shkencëtarët irlandezë për të konfirmuar parashikimet e tyre dhe për të monitoruar më mirë sjelljen e kafshëve që mund të ndikojnë në shtratin e detit.

Marrë nga “La Repubblica”, përshtatur për “Albanian Post”.