Emmanuel Macron ka shtuar kritikat e tij ndaj strategjisë ushtarake të Izraelit, duke thënë se objektivi i deklaruar i tij për eliminimin e Hamasit mund të zgjasë një dekadë dhe të ngjallë pakënaqësinë e të gjithë opinionit publik në rajon.

Në paralajmërimin e tij më të fortë, presidenti francez tha në fundjavë se autoritetet izraelite duhet të përcaktojnë më saktë qëllimet e tyre në Gaza, duke shtuar se përgjigja e duhur ndaj një grupi terrorist nuk ishte bombardimi i të gjithë kapaciteteve civile.

“Jemi në një moment kur autoritetet izraelite do të duhet të përcaktojnë më saktë objektivin e tyre dhe gjendjen përfundimtare të dëshiruar. Shkatërrimi total i Hamasit, çfarë është dhe a mendon dikush se është i mundur? Nëse është kështu, lufta do të zgjasë 10 vjet dhe nuk mendoj se dikush di ta përcaktojë seriozisht këtë objektiv,” tha Macron ndërsa filloi faza e dytë e ofensivës izraelite.

Duke folur në konferencën e klimës Cop28 në Dubai, ai shtoi përgjigja e duhur kundër një grupi terrorist nuk është të eliminohet një territor i tërë ose të bombardohet tërësia e aftësive civile.

“Nuk ka siguri të qëndrueshme për Izraelin në rajon nëse siguria e tij vjen me çmimin e jetëve palestineze dhe rrjedhimisht pakënaqësisë së të gjithë opinionit publik në rajon,” vijoi presidenti francez.

Macron ka zhvilluar një sërë takimesh ditët e fundit me liderët kryesorë arabë, duke përfshirë homologun e tij egjiptian, Abdel Fatah al-Sisi dhe mbretin Abdullah II të Jordanisë. Në Doha të shtunën ai u takua me emirin e Katarit, Tamim bin Hamad Al Thani, ku iu tha se armëpushimi shtatëditor që përfundoi të premten nuk kishte gjasa të ringjallej në afat të shkurtër. Macron është akuzuar gjerësisht se nuk ka ndjekur një politikë të qartë për të drejtën e Izraelit për vetëmbrojtje, një akuzë e refuzuar nga aleatët e tij, të cilët thonë se politika e tij ka qenë konsistente dhe është zhvilluar ndërsa ngjarjet zhvillohen.

Mbështetja e tij në dukje e pakushtëzuar për Izraelin pas sulmeve të Hamasit më 7 tetor, i zhgënjeu liderët arabë, si dhe disa diplomatë francezë, u përdorën që Parisi të miratonte një politikë ndaj Izraelit që është më e pavarur nga Uashingtoni.
Kritikat e tij të grumbulluara ngadalë ndaj Izraelit, të përballur me rritjen e numrit të vdekjeve palestineze, tani rrezikon të largojë izraelitët, duke treguar kompleksitetin e aktit balancues.