Temperatura e ujit të saj po rritet me një ritëm alarmues – 4 deri në 5 herë më shpejt se oqeanet e botës. Me temperaturat mesatare vjetore që arrijnë një rekord prej 13.6 gradë Celsius, po e çrregullon ekosistemin delikat të liqenit.

Peshkatarët profesionistë po shohin pasojat kur ngrenë rrjetat e tyre. Disa lloje po bëhen më të bollshme ose po riprodhohen në periudha të ndryshme, ndërsa të tjerat zhduken ndërsa ujërat ngrohen.

Për sa kohë që akullnajat ekzistojnë ende, shkrihen dhe ushqejnë liqenin, vendi ka gjithmonë ujë jashtëzakonisht të ftohtë që hyn. Ditën që akullnajat të jenë zhdukur plotësisht, kjo do të jetë një çështje tjetër.

‘Përzierja e dimrit’ është një proces vendimtar ku uji sipërfaqësor i pasur me oksigjen përzihet me ujë të thellë. Është thelbësor për oksigjenimin dhe biodiversitetin, por Liqeni i Gjenevës ka ngecur prej vitesh.

“Në tërësi, ne rioksigjenohemi mjaft mirë deri në një thellësi prej 170 metrash,” thotë Marie-Elodie Perga, një eksperte në studimet e liqenit, në Universitetin e Lozanës. “Por pyetja e vërtetë është nën këtë. Kanë kaluar 12 vite që kur fundi i liqenit u rioksigjenua nga përzierja e dimrit.”

“Ai duhet të shikohet nga afër dhe, si shumica e ekosistemeve, mund të jetë në një gjendje katastrofike nëse nuk i kontrollojmë shumë shpejt emetimet e CO2.”