“Ne duam një shumicë absolute!”, tha Marine Le Pen në natën e zgjedhjeve ndërsa shikonte turmën që ishte mbledhur për të festuar në feudin e saj të Hénin-Beaumont.

Megjithatë, mëngjesin pas Rassemblement National (RN) tashmë ka ndryshuar tonin.

Ai dërgoi nënpresidentin Sébastien Chenu, një nga liderët më me ndikim të partisë, për një sqarim domethënës.

Ai deklaroi në France 2 se nëse RN merr një shumicë relative, por ka mbështetje të mjaftueshme, ajo do të qeverisë. Dhe kjo pavarësisht se kandidati për kryeministër Jordan Bardella ditët e fundit, më shumë se një herë, kishte këmbëngulur se donte të pranonte pozicionin vetëm me një shumicë absolute që do t’i lejonte të sillte “ndryshime” në vend.

Për RN diapazoni i projeksioneve të vendeve fillon nga 230, një numër shumë më i ulët se shumica absolute prej 289 dhe i tillë që të bëjë të mundur një alternativë, ndonëse të ndërlikuar, në Kuvend.

Pra, si po lëviz e djathta ekstreme për t’iu afruar asaj kuote magjike, asaj mazhorance absolute që sipas kryeministrit në largim Gabriel Attal do të ishte “një katastrofë për francezët” dhe që për liderin e së majtës reformiste Raphaël Glucksmann është ” E vetmja pyetje që duhet të na qëndrojë në mendje sot”?

Një strategji mund të pasqyrojë atë të opozitës: paktet e qëndresës, por me atë pjesë të republikanëve që nuk ndoqën ish-liderin e tyre Eric Ciotti në aleancën me RN dhe që megjithatë ndihen edhe më në siklet përballë hipotezës për të ndihmuar, me praninë e tyre në raundin e dytë, kandidatin e së majtës radikale.

Ndryshe nga ajo që ndodhi në vitin 2022, kur iu bashkuan “digës” kundër lepenistëve, këtë herë republikanët nuk u dhanë zyrtarisht udhëzime votimi votuesve të tyre, në sfidat në të cilat ata nuk janë të pranishëm. “Aty ku nuk jemi të pranishëm në raundin e dytë”, shkruan ata në një deklaratë “duke pasur parasysh se votuesit janë të lirë në zgjedhjen e tyre, ne nuk japim indikacione kombëtare dhe i lëmë francezët të shprehen sipas ndërgjegjes së tyre”.

Pra, linja “ni-ni” po kalohet, as njëra e as tjetra, edhe pse nënkryetari i tyre François-Xavier Bellamy ka ftuar njerëzit të votojnë kundër ekstremit të majtë, që sipas tij paraqet rrezikun më të madh për vendin.

Ndërtuesit e urave janë në punë, padyshim duke filluar nga Ciotti, i cili tashmë të dielën në mbrëmje ftoi ish-kolegët e tij “të ndjekin rrugën” që ai hapi, sepse “bashkimi i paprecedentë dhe historik që ndërtuam me Jordan Bardella i ka dhënë fund gjithashtu shumë viteve mosveprim që ia hoqi të drejtën rolit të spektatorëve të pafuqishëm”.

Marrëveshja e mundshme do të parashikonte një rezistencë të ndërsjellë, e cila në disa zona mund t’i sillte dhjetë vende vendimtare shumicës së re të udhëhequr nga e djathta ekstreme.

Marrë nga La Repubblica, përshtatur për Albanian Post