Andreas Ott, pronari i një studioje të vogël dizajni grafik në kantonin Aargau, tha për SonntagsZeitung se klientët e tij nuk raportuan asnjë problem me stafin që merrte pushime të premteve.

Ott e prezantoi konceptin disa vite më parë, para se të bëhej baba. Që atëherë, zyra ka qenë e mbyllur të premteve. Ai thotë se java më e shkurtër uli të ardhurat, por jo me 20%.

Disa sindikata zvicerane janë prapa konceptit. Megjithatë, Gudela Grote, profesoreshë e psikologjisë në Universitetin ETHZ në Cyrih, është më pak e bindur nga javët 4-ditore. Ajo mendon se ajo që funksionon për kompanitë e vogla, mund të mos funksionojë aq mirë për ato të mëdha. Nëse kompanitë do të kalonin në 4 ditë punë, mund të rrisë stresin dhe të çojë në jashtë orarit, mendon ajo.

Ka edhe sfida të tjera. Një javë 4-ditore mund të funksionojë në sektorë kur rezultatet krijuese mund të sjellin më shumë se orë të gjata të lodhjes. Mund të funksionojë kur stafi shpenzon orë të gjata joproduktive në punë, kur orët do të gjeneronin rezultate të ngjashme.

Ky mund të jetë rasti në firmat me një kulturë të prezentimit të pamotivuar. Megjithëse, në këto raste, një ndryshim në kulturën e korporatës mund të sjellë më shumë.

Megjithatë, industritë ku ka pak ose aspak hapësirë ​​për produktivitet më të lartë mund të përfundojnë me 20% më pak prodhim për të njëjtën kosto stafi. Një shofer kamioni, për shembull, do të japë më pak nëse marrin një ditë shtesë pushimi.

Dhe, nëse recepsionistët i linin hapësirat e pritjes bosh ose stafi i qendrës së thirrjeve do të merrte një ditë pushimi, klientët do ta vinte re dhe të ardhurat mund të vuanin, përcjell tutje albinfo.ch.

Një javë 4-ditore me pagë 80% do të zgjidhte kontradiktën ekonomike. 4 ditë vozitje kamioni për 4 ditë pagë vjen me të njëjtën normë ditore dhe nivel të prodhimit. Më pas, kompania mund të punësojë disa njerëz të tjerë për të mbushur boshllëqet. Por atëherë sa punonjës do të zgjidhnin këtë? Dhe ata që mund ta kenë bërë tashmë këtë.