Titulli: “Statusi i vrasjeve të lidershipit”.

Pas pesë muajsh konflikti të egër në Gaza, ata që janë ende gjallë janë shumë më tepër se komandantët e rangut të mesëm, fati i të cilëve ilustrohet nga një X gjigant i kuq në fytyrat e tyre.

Në krye – dhe ende padyshim aktiv – janë Yahya Sinwar, Mohammed Deif dhe një pjesë e vogël e liderëve të tjerë përgjegjës për sulmin shkatërrues të Hamasit të 7 tetorit që vrau 1 mijë e 200 njerëz dhe shkaktoi luftën.

Por X-at në piramidë po përhapen gradualisht, ashtu siç duket se opsionet e luftimit të Hamasit po pakësohen.

Izraeli po përpiqet të konfirmojë raportet se Marwan Issa, numri tre i Hamasit në Gaza i njohur si “njeriu hije”, u vra në një sulm ajror gjatë fundjavës.

Për më tepër, kuazi-shteti në Gaza, të cilin Hamasi dikur sundonte, është shkatërruar, forcat e tij janë shkatërruar dhe popullsia e Rripit po përjeton një katastrofë humanitare në thellim.

Izraeli ende nuk i ka arritur të gjitha synimet e tij të kohës së luftës.

Por për Hamasin, një grup militant islamik i themeluar për të shkatërruar shtetin hebre, fitorja tani është ngushtuar kryesisht në një gjë: mbijetesën.

“Le të supozojmë se e gjithë Gaza është në gërmadha dhe dikush do të qëndrojë aty i mbetur nga Hamasi, një ushtar i plagosur dhe do të ngrejë një flamur të Hamasit – ata e kanë fituar luftën”, tha Micha Kobi, një ish-zyrtar i lartë në pension në Izrael.

Kjo është gjithashtu sfida për Benjamin Netanyahun, i cili është zotuar vazhdimisht të “eliminojë” Hamasin.

Për sa kohë që lidershipi i lartë i grupit dhe luftëtarët mbeten të lirë, kryeministri izraelit nuk do të përmbushë thirrjen e tij për “fitore totale” – dhe rrezikon të shihet si një dështim nga shumë njerëz në Izrael.

Ai nënvizon sfidën me të cilën përballen SHBA-të, Katari dhe Egjipti ndërsa përpiqen të negociojnë një marrëveshje për të ndalur luftimet dhe për të siguruar lirimin e më shumë se 130 pengjeve izraelitë që ende mbahen në Gaza.

Hamasi këmbëngul që çdo marrëveshje të përfundojë me një armëpushim të përhershëm dhe tërheqjen e trupave izraelite nga rripi – lëvizje që mund t’i ofrojnë grupit të goditur një litar shpëtimi pasi ai përballet me kërcënimin e tij më të madh.

Megjithatë, Netanyahu ka refuzuar vazhdimisht kërkesa të tilla, duke këmbëngulur se Izraeli do të ndalonte vetëm ofensivën e tij për të liruar pengjet.

Pas kësaj, ajo do të ripërtërijë ndjekjen e saj të pamëshirshme të Sinwar-it dhe udhëheqjes së Hamasit, çfarëdo që të duhet në Gaza.

“Ndihet si pyetja me pulën dhe vezën, dhe pyetja është se kush anon i pari”, tha një diplomat arab.

Nga rrënjët e tij të përulura në lagjet e varfra dhe xhamitë e Gazës në vitet 1980, Hamasi iu nënshtrua një rritjeje të vazhdueshme në pushtet dhe dominim – në vitet 1990 si një grup militant që kundërshtoi dhunshëm procesin e paqes izraelito-palestineze, më pas së fundmi si sundimtar i padiskutueshëm i enklavën bregdetare.

Megjithatë, ka pak dyshim se pas muajsh bombardimesh nga ajri, toka dhe deti, pamja e përgjithshme për Hamasin është e zymtë, thonë analistët palestinezë, zyrtarë izraelitë të sigurisë dhe diplomatë rajonalë.

Vlerësimet e fuqisë së Hamasit janë jashtëzakonisht të vështira.

Por sipas vlerësimeve të inteligjencës izraelite, më shumë se 18 nga 24 batalionet e grupit militant islamik janë çmontuar si forca luftarake të organizuara dhe rreth gjysma e 40 mijë luftëtarëve të tij ose janë vrarë ose plagosur.

Luftëtarët aktivë të Hamasit janë shkrirë në qeliza të vogla guerile, duke gjuajtur granata me raketa ose për të vendosur pajisje shpërthyese.

Hamasi, ndërkohë, thuhet se ka deklaruar se ka humbur vetëm 6 mijë luftëtarë.

Cilido qoftë numri i tij, analistët e inteligjencës amerikane parashikojnë se Hamasi do të jetë në gjendje të vazhdojë një “rezistencë të armatosur të vazhdueshme për vitet në vijim”, duke përdorur rrjetin e tij të tuneleve nëntokësore për të “fshehur, rifituar forcën dhe surprizën e forcave izraelite”.

“A ekziston ende ushtarakisht Hamasi? Po”, tha një zyrtar i lartë ushtarak izraelit.

“A është e organizuar? Jo. Rruga për çmontimin e plotë të tyre vazhdon”.

Kontrolli civil i grupit mbi Gazën veriore dhe pjesë të mëdha të jugut sigurisht që është gërryer.

Bandat e armatosura po rriten në numër, ndërkohë që ligji dhe rendi është prishur në të gjithë enklavën e shkatërruar, ku më shumë se 31 mijë janë vrarë dhe 80 për qind e 2.3 milionë banorëve të Gazës janë detyruar të largohen nga shtëpitë e tyre që kur Izraeli filloi ofensivën e tij, sipas palestinezëve.

Pjesa më e madhe e batalioneve të mbetura të Hamasit, sipas zyrtarit të lartë ushtarak izraelit, janë tërhequr në qytetin jugor të Rafah dhe kampet e refugjatëve të Deir al Balah dhe Nusseirat në Gaza qendrore.

Izraeli ka thënë vazhdimisht se ka në plan të zgjerojë ofensivën e tij në Rafah, pavarësisht paralajmërimeve ndërkombëtare se do të kishte një ndikim katastrofik për 1.5 milion njerëz që kanë kërkuar strehim në qytet.

E megjithatë, përkundër gjithë shkatërrimit, zyrtarët e Hamasit vazhdojnë të kenë një ton sfidues në publik, duke folur për “pafuqinë” e Izraelit dhe “qëndrueshmërinë” e luftëtarëve të tij.

Ismail Haniyeh, lideri politik i Hamasit me bazë në Doha, tha në një fjalim televiziv muajin e kaluar se Izraeli nuk kishte arritur gjë tjetër veçse “vrasjen e fëmijëve, grave dhe pleqve dhe shkaktimit të shkatërrimit”.

“Kjo është ajo që do ta presë atë në Rafah ushtarakisht”, paralajmëroi ai.

Luftëtarët e Hamasit në terren mendojnë se “ata po ia dalin mirë ushtarakisht”, tha diplomati arab, thjesht duke u përballur me një nga ushtritë më të sofistikuara në botë në atë që ka qenë tashmë lufta më e gjatë arabo-izraelite në dekada.

Megjithatë, me “familjet dhe miqtë e tyre që vuajnë”, ai tha se nuk kishte dyshim se presioni po rritej për të arritur një armëpushim dhe për të lehtësuar kushtet e rënda për civilët.

“Çështja kryesore është se si ata reagojnë ndaj presionit”, tha diplomati.

“Me grupe si Hamasi, në përgjithësi, nëse shtyni shumë, nuk do të merrni reagimin që dëshironi”.

Disa analistë besojnë se këmbëngulja e Hamasit për një armëpushim të përhershëm si pjesë e një marrëveshjeje pengjesh është një shenjë e situatës së dëshpëruar në të cilën ndodhet grupi.

Marrë nga “Financial Times”, përshtatur për Albanian Post