Që prej kur ka nisur pushtimi i Ukrainës nga Rusia rreth një javë më parë, presidenti rus, Vladimir Putin është dëgjuar shumë shpesh duke e përmendur Kosovën. Kësaj çështje, i ka bërë një analizë në mediumin e njohur amerikan, Foreign Policy, autorja Jade McGlynn.
Sipas McGlynn, anëtare e “Iniciativës Monterey në Studimet Ruse”, kjo nuk është aspak rastësi, përcjell Demokracia.com.
“Në fjalimin e Putinit më 21 shkurt, në të cilin ai njoftoi njohjen nga Rusia të Republikave Popullore të Luhanskut dhe Donjeckut, Putin iu referua bombardimeve të NATO-s ndaj Jugosllavisë dhe mbështetjes për Kosovën si një pikë kontakti dhe justifikim”, ka thënë McGlynn.
Në këtë analizë, thuhet se Putin beson që NATO-ja sajoi një gjenocid të rremë në Kosovë për të legjitimuar ndërhyrjen e saj; tani ai po bënte të njëjtën gjë.
Mesazhi i Putinit, siç shkruan Glynn, është se: nëse Perëndimi mund të ricaktojë kufijtë për Kosovën, atëherë Rusia mund t’i ricaktojë kufijtë për Republikat Popullore të Donetskut dhe Luhanskut në Ukrainën lindore, përcjell Demokracia.com.
“Derisa ekziston një element i hutimit në këto krahasime, deklarata të tilla nuk janë thjesht çfarëdolloj. Analogjitë e Kremlinit që krahasojnë Ukrainën lindore me Kosovën ilustrojnë se qëllimi i qeverisë ruse për të sulmuar Ukrainën është të rivendosë arkitekturën e sigurisë të Luftës së Ftohtë, në mënyrë që Perëndimi të mos ketë më fuqinë ekskluzive për të rivizatuar kufijtë dhe për të ndryshuar regjimet. Bëhet fjalë gjithashtu për shkatërrimin e epërsisë ideore të Perëndimit – tërheqjen e vlerave të tij për vendet e tjera – duke pretenduar se ajo bazohet në pak më shumë se interesin vetjak dhe fitimit”, thuhet tutje në analizën e publikuar nga Foreign Policy.
Këtu përmendet edhe vizita e bujshme e Putinit në Serbi, ku ai dhe presidenti serb, Aleksandar Vuçiq jo vetëm që treguan “vëllazërinë” e tyre, por shpërfaqën edhe nevojën që të përdorin njëri-tjetrin për agjenda të ndryshme gjeopolitike.
Rusia vazhdimisht ka shpërndarë dezinformata dhe propagandë për luftën 78 ditore të NATO-s kundër Serbisë, derisa e mendon këtë situatë krejt ndryshe nga ajo siç e shohin vendet perëndimore: një ndërhyrje humanitare që parandaloi gjenocidin, përcjell Demokracia.com.
“Llogaritë perëndimore vënë pak theks në mungesën e miratimit të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara për sulmet ose humbjen e jetëve të civilëve”, thotë tutje Glynn.
Sipas analizës së publikuar në Foreign Polcy, nëse Kosova ishte nadiri i dobësisë ruse, në pushtimin e Ukrainës, tani bota është dëshmitare e përmbysjes së saj. Në rusisht, folja “zerkalit” do të thotë të imitosh ose kopjosh dikë, si në një pasqyrë, dhe përshkruan se si Kremlini dëshiron të përshkruajë luftën e tij kundër Ukrainës. Pretendimet e pandërprera të Kremlinit për gjenocid në Donbass dhe krijimi i një krize refugjatësh atje duke ftuar dhe korruptuar qytetarët e Donbasit për të ardhur në Rusi, ndjehen si përpjekje të dukshme për t’i bërë jehonë veprimeve perëndimore në Kosovë.
Ky pasqyrim mund të shihet edhe në taktikat ushtarake të Kremlinit, me sulme në të gjithë Ukrainën ndaj objektivave infrastrukturore, civile dhe ushtarake, ashtu si gjatë bombardimeve të NATO-s ndaj Serbisë.
“Kremlini gjithashtu dëshiron qartë të heqë qeverinë Zelensky në Kiev, ashtu siç, sipas tij, Perëndimi përmbysi Millosheviçin. Në ndjekjen e këtij qëllimi, Rusia tashmë ka tejkaluar veprimet e NATO-s në Jugosllavi”, thotë Glynn tutje.
Duke thirrur Kosovën në Ukrainë, Rusia po demonstron (për vete mbi të gjitha) se është kthyer në statusin e fuqisë së madhe dhe synon të bëjë një zhbërje të qartë të arkitekturës së sigurisë pas Luftës së Ftohtë, duke kaluar pragun në një rend tjetër botëror, përcjell Demokracia.com.
E parë nga prizmi i ankesave të Rusisë pë Kosovën, një pushtim që në fillim dukej krejtësisht irracional fillon të ketë më shumë kuptim. Duke lëshuar këtë luftë ndaj Ukrainës, Rusia po demonstron barazi statusore me Perëndimin dhe po e quan një blof për mungesën e guximit dhe rrjedhimisht të pushtetit të këtij të fundit.
Në 24 orët e para pas pushtimit të Rusisë ndaj Ukrainës, reagimi perëndimor ishte dërrmues. Që atëherë, Perëndimi ka ndërmarrë veprime drastike, duke barazuar sanksionet kundër Bankës Qendrore të Rusisë, duke hequr shumicën e bankave ruse nga SËIFT dhe duke i ofruar Ukrainës armë për mbrojtjen e saj. Megjithatë, është e vështirë të shihet se si kjo do të bëjë shumë ndryshim nëse këto vende nuk i tregojnë Putinit se janë të gatshme të zbatojnë masa që kanë kosto reale për interesat e tyre ekonomike, duke përfshirë një Plan Marshall dhe sekuestrimin e aseteve të lidhura me Kremlinin dhe transferimi i tyre në rezistencën ukrainase.
Në mungesë të masave të tilla, ato do të vërtetonin se analogjia historike e Putinit është të paktën pjesërisht e saktë, me dobësinë morale të Perëndimit që tani përputhet me dobësinë ekonomike dhe politike të Rusisë gjatë luftës në Kosovë./Demokracia.com/
