Ne priremi ta mendojmë gjumin si diçka personale, një proces i kufizuar në trupin tonë. Por gjumi ndodh në një kontekst social, edhe për njerëzit që jetojnë vetëm.
Ne ndajmë zonat kohore; punë me orë të standardizuara që i shtyjnë shumicën prej nesh të flemë në orare të ngjashme; respektojmë rregulloret e zhurmës gjatë natës; kufizojmë dritën, zërin dhe rrotullimin për të akomoduar partnerët që ndajmë shtratin.
Edhe përsiatjet tona teksa shtrihemi në shtrat me pagjumësi kanë të bëjnë shpesh me njerëz të tjerë.
Shpesh problemet me gjumin ndizen nga njerëz të tjerë.
Edhe brenda mjedisit të një familjeje bashkëpunuese, gjumi i një personi mund të ndodhë në kurriz të gjumit të një personi tjetër.
Shembujt përfshijnë gërhitjen dhe kujdesin për një foshnjë gjatë natës.
Emocionet mund të jenë të shumta nga të gjitha anët dhe të komplikojnë ndërhyrjet.
Këtu janë disa nga skenarët më të zakonshëm dhe disa sugjerime që mund t’ju ndihmojnë.
Anëtarët e familjes në ankth
Prindërit e moshuar ose kujdestarët e tyre telefonojnë në orë të çuditshme.
Fëmijët dërgojnë mesazhe ose telefonojnë natën vonë.
Partnerët sjellin shqetësime serioze para gjumit.
Paparashikueshmëria dhe urgjenca e këtyre kërkesave mund ta bëjnë të vështirë relaksimin dhe efektet mund të jehojnë për orë të tëra.
Mund të preferojmë të jemi të disponueshëm 24/7, por jo gjithmonë e kemi zgjedhjen.
Përpjekjet mund të vazhdojnë me vite, dhe ka kuptim të merren parasysh alternativa të tilla si:
Vendosja e kufijve me anëtarët e familjes për orët që jeni në dispozicion dhe biseda me kujdestarët për situatat në të cilat duhet dhe nuk duhet të kontaktoheni.
Nëse keni vëllezër e motra ose një partner, krijoni një orar të radhës në thirrje me ta.
Respektoni kufijtë tuaj.
Kjo mund t’ju ndihmojë të mos keni frikë dhe inat për nevojat e të tjerëve, dhe ndoshta t’i ndihmojë ata të kuptojnë rëndësinë e kufijve.
Gjithashtu përpiquni të kontrolloni nëse toleroni shumë sepse ndiheni tepër përgjegjës dhe fajtor.
Një partner që ka apnea të gjumi
Nuk është e lehtë të flesh pranë dikujt me apnea të patrajtuar.
Ndërprerjet e frymëmarrjes mund të jenë shqetësuese dhe gërhitja mund të jetë shqetësuese.
Por jo të gjithë me apnea të konsiderueshme pranojnë trajtimin.
Megjithatë, mund të jetë e dëmshme për të dashurit që të refuzojnë trajtimin.
Nga ana tjetër, shpesh partnerët nuk flasin për vuajtjet e tyre.
Ata me ironi kërkojnë ndihmë për gjumin e tyre.
Të flasësh do të ishte respekt për veten dhe mund të inkurajonte të sëmurin nga apnea që të angazhohej për të kërkuar ndihmë.
Fqinjë të zhurmshëm
Ju mund të jeni përballur me të gjitha – nga fqinjët që zvarritin karriget nëpër dysheme në orën 3 të mëngjesit, ngacmimet e qëllimshme me përplasjen e dyerve deri te motoçikletat gjatë gjithë natës dhe pazaret e drogës.
Mund të keni duruar pronarë indiferentë dhe hakmarrje.
Nëse një fqinj është i pandjeshëm, por jo abuziv, dhe zhurma është larg, ajo që ne zgjedhim është preokupimi.
Duke supozuar se nuk ka ndonjë rrezik real, përpiquni ta riformuloni detyrën tuaj si zbutje të preokupimit.
Ju gjithashtu mund të punoni për të kultivuar ndjenjat e sigurisë përmes përsëritjes së frazave që “jeni të sigurt”.
Një partner me ADHD
Njerëzit me probleme të vëmendjes janë të mbipërfaqësuar në çdo praktikë gjumi për shkak të sfidave me të shkuarit në shtrat dhe gjumin.
Nëse jetoni me dikë me ADHD dhe probleme të lidhura me gjumin, mund të keni përjetuar ndërprerje të gjumit tuaj dhe rutinave shtëpiake.
Lëvizja e tyre gjatë natës dhe orari i paqëndrueshëm ose i vonuar mund të ndërhyjë në rënien ose qëndrimin tuaj në gjumë.
Ndërsa përgjegjësia është përgjithësisht e personit me ADHD për të përshtatur oraret e të tjerëve, të dy anëtarët e një çifti kanë nevojë për gjumin e tyre.
Pajtohuni me rregullat për ndërhyrjet shqisore.
Ndarja e shtratit ose dhomave të gjumit dhe zbutja e zërit mund të ndihmojnë në mospërputhjen e orareve të gjumit.
Personi me ADHD duhet të dijë se ndihma profesionale për gjumin është e disponueshme.
Marrë nga “Washington Post”, përshtatur për Albanian Post
