Çedomir Petroviq, aktori dhe djali i legjendës serbe të aktrimit, Miodrag Petroviq – Çkala, në kolumnën e tij të re për Danas.rs e problematizon çështjen nëse Serbia duhet ta njohë Kosovën, duke e thënë këtë me ironi.
Ai në këtë kolumne përmend Prekazin dhe vrasjen e familjes së Adem Jasharit, vrasjen e mbi 10 mijë shqiptarë, montimin nga Serbia të rastit “Panda” në Pejë dhe kërkimfaljen që Serbia duhet t’ia bëjë Kosovës për gjenocidin e kryer.
“Krime ndaj shqiptarëve janë kryer edhe gjatë luftërave ballkanike, nga forcat ushtarake dhe policore të Mbretërisë së Serbisë dhe të Mbretërisë së Malit të Zi. U vranë 120 mijë shqiptarë të të dy gjinive dhe të të gjitha moshave”, shkruan mes tjerash Petroviq.
Tekstin e tij po e transkriptojmë në tërësi:
“Arnautët është e pamundur të shtypen vetëm me kolonizim gradual… Mënyra e vetme dhe mjeti i vetëm është forca brutale e një qeverie të organizuar shtetërore, në të cilën ne kemi qenë gjithmonë mbi ta… Vetëm një vend që është i banuar nga njerëzit e saj mund të mbijetojë”
Në nënshkrim nuk ka Hitler, Goebbels dhe të tjerë nga rruga e tyre
Në nënshkrim nuk ka Hitler, Goebbels dhe të tjerë nga rruga e tyre.
“Ndjekja e Arnautit”, memorandum i shkruar në vitin 1937 nga Vaso Çubriloviqi, asokohe asistent profesor në Fakultetin Filozofik në Beograd, për Klubin Kulturor Serb, i cili në atë kohë drejtohej nga Sllobodan Jovanoviq dhe Dragisha Vasiq.
Teksti konsiderohet si një nga dokumentet bazë të ideologjisë së Serbisë së Madhe të shekullit të 20-të, i cili thekson idetë që gjatë shpërbërjes së Jugosllavisë, autoritetet serbe i përdorën me qëllim të spastrimit etnik të shqiptarëve, myslimanëve dhe kroatëve.
Krime ndaj shqiptarëve janë kryer edhe gjatë luftërave ballkanike, nga forcat ushtarake dhe policore të Mbretërisë së Serbisë dhe të Mbretërisë së Malit të Zi. U vranë 120 mijë shqiptarë të të dy gjinive dhe të të gjitha moshave.
Qeveria e Milan Stojadinoviqit nuk mundi ta zbatonte memorandumin. Arsyeja, fillimi i Luftës së Dytë Botërore dhe shembja e Mbretërisë së Jugosllavisë.
Komunistët do t’i refuzojnë me turp idetë e Vasa Çubriloviqit, por prandaj Millosheviqi do ta pranojë me gjysmë zemre planin për dëbimin e shqiptarëve nga Kosova në vitin 1999, të quajtur Operacioni Patkoi.
Ai plan do të përfshijë fushatën brutale, masive të spastrimit etnik që forcat serbe kryen në Kosovë gjatë konfliktit të 1998 dhe 1999.
Sipas Çubriloviqit, armët duhet t’u shpërndahen kolonistëve dhe të çojnë në një konflikt të drejtpërdrejtë mes malazezëve dhe shqiptarëve në Kosovë.
Ishte e nevojshme që popullit shqiptar t’i sillte trazira dhe frikë. I detyroni ata të emigrojnë me kërcënime ose para.
Futja e gjobave të mëdha, në një jetë tashmë të vështirë dhe të varfër, prerja e pyjeve, vrasja e qenve, detyrimi i tyre për punë të detyrueshme…
Mbledhja e pamëshirshme e taksave
Mbledhja e pamëshirshme e taksave, konfiskimi i kullotave shtetërore dhe komunale. Çubriloviq sugjeron gjithashtu ushtrimin e presionit mbi fenë, poshtërimin e priftërinjve, gërmimin e varrezave, ndalimin e poligamisë. Djegia e fshehtë e fshatrave dhe lagjeve shqiptare nëpër qytete.
Vaso Çubriloviq, akademik, historian, dy herë ministër, profesor universiteti, fitues i çmimeve tetor dhe 7 korrik, anëtar i organizatës revolucionare “Mlada Bosnia” dhe pjesëmarrës në vetë atentatin, bëhet një nga krijuesit e fundit të lindjes së mbinjeriut serb.
Nuk do të jetë “Übermensch” i Niçes. Do të jetë një i keqpërdorur, i rremë, i Hitlerit. Kush do të vijë në krye të Gjermanisë, si e jona, në Serbi.
Rreth 10,000 shqiptarë të Kosovës u vranë në ata tre muaj të përgjakshëm dhe të pakuptimtë të vitit 1999.
Ushtria dhe policia e RFJ-së së atëhershme, nën kontrollin e udhëheqjes shtetërore, dëbuan nga Kosova mbi 850.000 shqiptarë të Kosovës.
Gjatë daljes nga vendi, autoritetet kufitare u konfiskuan dokumentet personale të shtetasve në internim dhe dëshmi të tjera të shtetësisë, duke fshirë sistematikisht identitetin e tyre.
Millosheviqi urdhëroi që të gjitha kufomat në Kosovë që mund të ishin me interes për Tribunalin e Hagës duhet të eliminoheshin.
Gjatë viteve 1998 dhe 1999, forcat policore dhe ushtarake serbe kanë kryer shkatërrime të mëdha, masakra, zjarrvënie, helmim pusesh, përdhunime, grabitje, vrasje të civilëve…
Krimi më i tmerrshëm, të cilin një mendje e shëndetshme njerëzore nuk mund ta pranojë
Krimi më i tmerrshëm, të cilin një mendje e shëndoshë njerëzore nuk mund ta pranojë, është kryer në vitin 1998 në Prekaz, në rajonin e Drenicës.
Helikopterët dhe mjetet ushtarake qëlluan me breshëri çatitë e fshatit dhe më pas forcat e policisë hynë në fshat duke qëlluar mbi shtëpitë.
Forcat serbe të sigurisë me ndihmën e ushtrisë serbe likuiduan 56 anëtarë të familjes së Adem Jasharit. Mes tyre 18 gra dhe 10 fëmijë. Fara u varros dhe u krye gjenocid ndaj një familjeje.
Pas gjithë këtyre krimeve monstruoze, pamjet e të cilave mund të krahasohen me imazhet e krimeve fashiste të Luftës së Dytë Botërore… A duhet ta njohë Republika e Kosovës në fund të fundit Republikën e Serbisë?
Çdo kafshë dhe çdo njeri në këtë botë të trishtuar ka të drejtë të mbrohet kur dikush e sulmon. Si njerëzit e një vendi të caktuar, ose duhej të prisnin derisa të vriteshin, deri në atë të fundit.
Shumë shqiptarë që ishin përkrahës të politikës së mosdhunës, pas krimit ndaj familjes Jashari, iu drejtuan rezistencës së armatosur.
Një numër i madh i policëve që morën pjesë në aksionet kundër shqiptarëve në Kosovë ende konsiderohen heronj të luftës në Serbi.
Hetimi në Serbi po ecën ngadalë sepse shumë prej tyre janë larguar nga vendi dhe disa nga autorët e krimeve janë ende në radhët e policisë.
Ata vranë serbët
Duhet të tregohet një histori, një histori e vërtetë, për krimet e pakuptimta të një populli kundër një tjetri dhe kundër tyre.
Ata vranë serbët.
Dy sulmues të maskuar, të veshur me uniforma të zeza me shenja të UÇK-së, hynë në kafenenë “Panda” në Pejë dhe vranë me automatik gjashtë të rinj të kombësisë serbe. Ishte 22 vjet më parë. Masakra u organizua nga Sigurimi Shtetëror i Serbisë.
Ishte e nevojshme të paraqitej UÇK-ja si organizatë terroriste para opinionit ndërkombëtar dhe të arsyetoheshin veprimet e forcave serbe në territorin e Kosovës.
“Kam besuar në vendin tim, në Serbi, luftëtarët e së cilës janë të drejtë dhe duket se ajo krijoi monstra që mundën të sakrifikonin fëmijë të pafajshëm. Ata mbollën urrejtje. Nuk e di si është e mundur që Serbia të lindë monstra të tillë. Si është truri juaj?
Milena, nëna e njërit prej të rinjve të vrarë, thotë fjalët prekëse.
Në afërsi të vendit të krimit nuk kishte shqiptarë, por vetëm forca ushtarake dhe policore serbe.
Ata po vrasin Oliver Ivanoviqin, nga prapa. Kështu vrasin vetëm frikacakët më të mëdhenj.
Dhe vdekja flet në heshtje… Të gjitha gjurmët e vrasësve dhe organizatorëve të çojnë në Beograd.
E kush e di sa mizori të tjera ka bërë ushtria dhe policia serbe, të maskuar me uniforma të UÇK-së?
Kërkoj falje për të gjitha mëkatet e popullit tim ndaj popullit shqiptar.
Dhe ne do t’ua falim mëkatet.
Dhe le të vijnë në Kosovë ata serbë që nuk kanë bërë krime dhe t’i urojnë fqinjëve të tyre të parë jetë të lumtur të pavarur dhe liri në Republikën e Kosovës.
I urojmë të bëhen anëtarë të plotë të OKB-së, BE-së, paktit të NATO-s, UNESCO-s, Interpolit dhe të gjitha organizatave tjera të cilave i përket Republika e Kosovës.
Që serbët dhe shqiptarët të fillojnë të jetojnë një jetë të qetë dhe të sigurt së bashku.
Pas gjithë vuajtjeve që kanë kaluar në historinë e tyre, si asnjë popull tjetër në botë, gratë dhe burrat shqiptarë në Kosovë presin fillimin e jetës që kanë ëndërruar të parët e tyre dhe fillimin për ata që do të vijnë dhe do të kurrë të mos trajtohen si një popull i shtypur.
Nuk ka dallime mes nesh, nëse shfaqen, do të jetë në dëmin tonë.
Zoran Gjingjiq tha: “Po ju them, shikoni në të ardhmen, shikoni në të ardhmen dhe unë dhe ti do të takohemi atje…”
Besoj se nuk do të inatosej që do të shkruaj: “Shikoni nga e ardhmja, shikoni nga e ardhmja dhe atje në Bashkim, do të takohen sërish Kosova e Serbia dhe Shqipëria dhe të gjithë ata që dikur ishin pjesë e një vendi, vendit të mirë, Jugosllavisë”. /Ballkani.info/
