Infermierja e kujdesit personal Bronnie Ware, e cila ka punuar me të sëmurët për tetë vjet të karrierës së saj, ka dëgjuar shumë nga shqetësimet e pacientëve të saj gjatë tre deri në 12 javët e fundit të jetës së tyre. Profesionistja australiane e shëndetit u prek aq shumë nga ajo që dëgjoi, sa filloi të dokumentonte mendimet e tyre të thella në blogun e saj, Inspiration and Chai.
Këto postime nga ana e tyre prekën shumë njerëz në mbarë botën që po kërkonin kuptimin e jetës së tyre dhe Bronnie vazhdoi të publikonte kujtimet e saj më të shitura The Top Five Regrets of the Dying – A Life Transformed by Dearly Departing. E vetmja gjë e sigurt është se çfarë ajo shkruan do të ketë jehonë për shumë lexues.
1. “Do të doja të kisha guximin të jetoja një jetë që ishte e vërtetë për veten time, jo jetën që të tjerët prisnin nga unë”
2. “Do të doja të mos kisha punuar kaq shumë”
Bronnie zbuloi se e dëgjoi këtë ankesë të veçantë nga çdo pacient mashkull për të cilin kujdesej, pasi shumë ishin nga brezat e vjetër, ndërsa shumë gra gjithashtu shprehën ndjenja të ngjashme. Kjo zbulesë e veçantë e bëri Bronnie të kuptojë rëndësinë e “bërjes së zgjedhjeve të vetëdijshme” dhe “krijimit të më shumë hapësirë në jetën tuaj”, duke lejuar një lumturi më të madhe të përgjithshme.
3. “Do të doja të kisha guximin të shprehja ndjenjat e mia”
Bronnie vërejti se duke shtypur ndjenjat e tyre të vërteta për të “ruajtur paqen me të tjerët”, shumë njerëz përfunduan duke u vendosur për “një jetë mediokre” dhe nuk u bënë kurrë ata që ishin vërtet të aftë të bëheshin. Frustrimi që rezultoi madje pati efekte fizike, duke i çuar ata të zhvillonin sëmundje të lidhura me shqetësimin e thellë që ndjenin.
4. “Do të doja të kisha qëndruar në kontakt me miqtë e mi”
